Değdi mi
Bu kaçıncı gidiş..?
Her dönüşün ertesi zülfikar kesiği... Düğmeleri tersten ilikli ateşten gömleğin son mirasçısı Bizmiydik söylesene... Bahar yutmuş gözlerinde şimdilerde mor salkımlı bulutlar asılı Değdi mi gittiğine Küstüm çiçekleri göğüs kafesimi mesken tuttu Ne akşam sefası Ne sabahın gönülçeleni umrumda Yeminler dizmiştik imamesi biz olan Söylesene hangi kıble de koptu tesbih de saçıldı mavi boncuklar ortalık yere Ahde vefa da yetmedi Yenildik bir karagül’un gölgesine Sana söyleyecek sözüm kalmadı Sözden de öteyiz artık Adı gurbet Kendi hasret İki şehrin yabancısı Ölen aşkın satır başıyız. |
Sitem dolu bir şiirdi.
Kalem tutan ellerinize sevdayı konuk eden, kemlik bilmeyen, yufka gönlünüze sağlık!
Her şey gönlünce olsun.