KARA GÖZLÜM
KARA GÖZLÜM
Beyaz gelinliği örtmüşsün yine. Alların içinde, gül kara gözlüm. Kirpiğin ok edip gözlerin sürme. Sinem’e aktıkça, yak kara gözlüm. Bahar gelir çiçeklere bezersin. Renk cümbüş eylemiş, ondan güzelsin. Gönlüme girmişsin orda özelsin. Tahtını ebedi, kıl kara gözlüm. Salınıp bahçeye girdiği zaman. Huriler selama, durduğu zaman. Aklımda hayalin kurduğum zaman. Gözümden mutluluk, sal kara gözlüm. Gönül’e girip de gurbet elinde. Rüzgâr da salınan, zülfü telinde. Sabah serin esen seher yelinde. Arayıp bulduğum, hal kara gözlüm. Kul Çakır’ı yandırmışsın narına. Mesken eylemişsin, ahu zarına. Gönül’den Gönül’e kisb-i karına. Çare diye merhem, sür kara gözlüm. Fedai ÇAKIR |