SIĞAMADIM
Doğup büyüdüğüm
çocukluk,gençlik günlerimin sindiği toprağa sığamadım. Üzerinde büyüyüp soğuğunu sıcağını bayramını düğününü pazarını seyranını babamın dayağını yediğim sokaklara sığamadım. ...... yaban olmuş ellerime yalan olmuş dillerime açarken solmuş güllerime tozunu bile özlediğim toprağıma sığamadım. Viran olmuş anılarımın evlerine tarumar olmuş hayallerime yufkama sardığım harımın biberine ay ışığında çınlayan dost sesiyle yanan yüreğime sığamadım. Çelik çomak,cıncık bozma arakesti unutulmuş, çemberimin demiri misketler, kaysı çekirdekleri taştan kale, çabut topum, lastik ayakkabım,anımsadıklarım... giydiğim donuma sığamadım. ...ve şimdi anımsadığım yaşadığım o hayata sığamadım. Bahri Güven 2007 |
*** SIĞAMADIM *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...