Ab-ı hayat ancaka doyurabilir bizi
Geçici hesapların, peşinden koşup durma
Zaman hepsini yutar ,boşa kendini yorma Çiçeklerde güzeldir ,sonbaharda solarlar Uğruna yanan canlar,boş dallara konarlar Bir bak geçen günlere, kaç bahar bitirdiler Mevsimler ne verdiler, ne alıp getirdiler Çıkmaz sokaklar sana, bilki engel olacak Ruh yuvadan uçunca, vuslat yarım kalacak Ab-ı hayat ancaka, doyurabilir bizi, Can Rabbine aşıktır, arayıp durur izi Öyle bir yola gir ki, sonu maksuda gitsin Vuslatin son bulmasın,hasret ebedi bitsin Mustafaoglu ilyas |