Doğru söylüyorsun:
Ey !.. Sevgili ben bir ’’hiç’’ im...!
Lakin unutma ben olmasam sen de bir ’’hiç’’ sin...
Çünkü:

SEVGİLİYE

Saçlarını sepip döktüğün,
Ak alnının yazısıyım ben.
Süphan Allah çektiğin,
Tespihinin dizisiyim ben.
***
Başak topladığın tarlanın,
Yelle savurduğun harmanın,
Kıyısında biten ormanın,
Meşesiyim, mazısıyım ben.
***
Yaptığın eğrinin,doğrunun,
Çilekeş sinenin ,bağrının,
Kalbinde duyduğun ağrının,
Acısıyım,sızısıyım ben.
***
Saçlarındaki beliklerin,
Kalbindeki taş dorukların,
Gönlündeki boş höyüklerin,
Kazmasıyım, kazısıyım ben.
***
Baharda açan al güllerin,
Sana gül veren ak ellerin,
Yüzüne esen sert yellerin,
Ara, sıra, bazısıyım ben.
***
Uykunda gördüğün düşlerin,
Yüzündeki hilal kaşların,
Ağzındaki beyaz dişlerin,
Çifter,çifter azısıyım ben.
***
Benim öpe,öpe güttüğüm,
Mahsunca yüzüne baktığım,
Senin kesip kurban ettiğin,
Koyunların kuzusuyum ben.
***
Geçitleri kesip, tuttuğun,
Yollara pusuya yattığın,
Birlikte koşup ok attığın,
Avcıların tazısıyım ben.
***
Muzaffer’im deyip gezdiğin,
Tırnak ile deşip , kazdığın,
Karış, karış ölçüp çizdiğin,
Sınırların çizisiyim ben.


Muzaffer Boz