0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
379
Okunma
BEYİTLERİN DİLİNDEN DÖKÜLENLER
Ey gönül,uslan artık,yetmez mi bunca cefa?
Tükendi artık can,kalmadı sürülecek sefa...
Geçti bahar,bitti zaman,yaklaşıyor kış artık,
Dönüşü yok bu yolun,dön geriye gel artık...
Güneş erken doğup,can veriyor dünyaya,
Karanlıkları boğup,ışıklar saçıyor doğaya...
Canlanıyor tüm doğa,ışıl ışıl açılıyor çiçekler,
Üzerinde uçuşuyor,rengarenk kelebekler...
Bir başka nizam yürüyor doğanın her yerinde,
Dönüyor dünya,geliyor yerine,her seferinde...
Çağlayanlar yükseklerden akarak gidiyorlar menziline,
Bir musiki sunuyorlar,gönüllerin bam teline...
Her şey akıyor,su,tarih,zaman,akıl ve fikir,
Bir derviş dönmüş yüzünü semaya,ediyor zikir...
Uzun ince bir yol,çiçekler ve dikenlerle dolu,
Huzur ve sevgiye varacak yol, Hak’kın Yolu...
Mehmet Sayar
14.11.2022 Saat:09.54
Adriyatik Denizi’nde yazıldı.
5.0
100% (2)
