İster kabul et, istersen kabul etme
Sen var’ ya sen, zalim!
Diyar, diyar gezdiysem ben, bunun sebebi sensin.
Sen.
Canımı yaktın elime verdin.
Oradan oraya, dur durak demeden boş yere gezdirdin beni.
Sen var’ ya sen, hiç iyi etmedin.
Beni mecnun ettin, dur durak demeden gezdirdin.

Beni hayata küstürdün sen.
Rezil ettin beni.
Senin yüzünden ben kendimi rüzgârlara bıraktım, düşünmeden
Sonunda,
Oradan oraya savruldum durdum, dur durak demeden ben
Sonunda ben, bölük pörçük biri oldum. işe yaramaz oldum
Bilesin bütün bunların sebebi sensin.

Duyup’ da bu halimi şimdi, birinden, özür dilemeye kalkma sakın.
Olan oldu.
Sen bana yapabileceğin en büyük kötülüğü yaptın.
Beni sattın.
Çarpıla, çarpıla rüzgârın önünde oradır buradır derken şimdi bana.
Olanlar oldu.
Bundan haberin yok bilirim senin.
Bilesin başıma ne gelmiş ise, bunun sebebi sensin.

Acım içimde hala durmakta
Ne zaman düşünsen seni, yüreğim ağzıma dolmakta
İçim yanmakta
Dalmış kımıldamadan bakarken gözlerim, yaşla doymakta
Bilesin, bilesin sen.
Bu günkü şu halimin sebebi sensin.


07 Aralık 22