Cahilimiz çok
Kabul etmesekte hakikat böyle
Her konuyu bilen cahilimiz çok Alınganlık edip ufacık şeyle Çabuk gaza gelen cahilimiz çok. Aç gözlü nefise olmuşuz köle Bitmiyor bir türlü aldatma,hile Sürekli kötüye giden bu hale Sırtararak gülen cahilimiz çok. Savaş isteyenle aynı görüşte Gözü yoktur huzur ile barışta Şu insanlık denen kutlu yarışta Hep geride kalan cahilimiz çok. Normal karşılanır gıybetle,koğu Hatırdan,gönülden anlamaz çoğu Yıllar yılı süren kadim dostluğu Bir çırpıda silen cahilimiz çok. Yükseklerden uçar sevmez engini Allah yaratmamış onun dengini Kasılıp durdukça kendi kendini Hiç kusursuz bulan cahilimiz çok. Çıkacağız derken uzaya,aya Bu kafayla yine kalırız yaya Günümüzde rağbet gören mafyaya Bakıp örnek alan cahilimiz çok. İnanmış,güvenmiş basmış bağrına Ne söylesen kulak vermez çağrına Tuttuğu siyasi parti uğruna Gerekirse ölen cahilimiz çok. Düşmanlık etmeye yok iken gerek İstiyorlar sen,ben kavgası sürek Önüne gelene hain diyerek Parçalayıp bölen cahilimiz çok. Muzaffer Yavuz |