GURBETTE
Doyduğum yer vatan sandığın anda
Kardeş oluyorsun ele gurbette Hasret ateşinde yandığın anda Aldığın her nefes çile gurbette Geceler uzayıp gün geç ağsa da Herkes kaderine boyun eğse de Güvendiğin dağa karlar yağsa da Yaşıyorsun bile bile gurbette Kimi meth ediyor kimi yeriyor Kimi emeğini yere seriyor İnsana daha çok zarar veriyor Gördüğün her türlü hile gurbette Acı vardır ölüm hadisesinde “Gel artık” diyenin en son sesinde Yanında değilsen son nefesinde Ağıtlar dökersin yola gurbette Orta yerde yalnız kalınca gönlü Aşkın değerini bilince gönlü Bir de ruh eşini bulunca gönlü Bülbül âşık olur güle gurbette Bir fidan dikersin el toprağına Yavaş yavaş yürür su yaprağına Gölge oluyorsa gönül bağına Çınarım diyorsun dala gurbette Coşari der, kuşlar geçer önünden Haber getirirler sana dününden Mutlu musun diye sorar gününden İnsan muhtaç dost bir kola gurbette 07.08.2022/Samsun İbrahim COŞAR |