Şair düştü
Şair düştü
Bal etmesek şu acıyı Çekmesek şu sancıyı Şair aydınlatmış geceyi Ta ciğerden takmış kancayı Görürüz gösteremeyiz yancıyı İlmi çalmış cahil cuhale Alimlere yüklenmiş ihale Gör sokmuşlar günü ne hale Kapısında girilmez çelikten kale Aç susuz terbiye, yok nevale Şurda aydınlık bir dünya varmış Bakta gör küfle kokmuş kararmış Açayım derken gül solmuş sararmış Örümcek ağı gibi dolanmış dolaşmış İnceden inceden yürümüş yol almış Kendine hak etmiş hak makamı Yapışmış bırakmıyor yakamı Üst üste ekler tutturamam rakamı Acıya gülüyor diyorum şakamı Utanmadan esip keser ahkamı Coşkûnî |