GÖZYAŞINDAKİ ALEVBir şehir ki yanmaya, Hazır bekler bir çırayı Tutuşturacak Kibritin alevine Nefes aldırmaz, Kupkuru gecelerin sabahına. Koca bir alev topudur düşen. Cariyenin düşlerinden gözlerine. Duramaz ayakta hazırdır, Güzelliği nedir ki Hayallerinin yanında, Baştan sona. Bir şehirdir ki beklemede Gözlerden dökülen Alev gibi gözyaşlarına İstanbul alev, alev olmuş Ne ki yüreğinde yanan Ateşin yanında. Bir cariyenin gözyaşında yaktı İstanbul’un yarısını. İstanbul alev, alev. Olmuş ne ki yüreğinde yanan Ateşin yanında. Tuğrul Ahmet Pekel 14.08.2010. Cumartesi |