SUSTUMKalbim buruk, artık acılarım konuşuyor. Sustum! Yüreğim delik deşik Bir köşeye sinmişim, kimselerden habersiz ve gözlerim anlatıyor gözyaşımda beslediğim içimdeki seni... Yine de sustum Kelimeler düğümlendi boğazıma anlatamadım yaşananları. Çünkü hissettim bu buz tutmuş hikayenin seslerini Çünkü gördü gözlerim cehennemi. Belkide tarifi yoktu hayatın Hangi senaryonun, hangi karakteriyiz biz? Okuyamadığım şiirin kafiyesiydi ismin Dilimden düşmeyen şarkımdın. Yanılmışım...Şimdi yoksun. Sen konuştun ve anlattın, ben ise sustum bizi kanadım. |