YOKSUL GELINBu günümden Yarınıma selam söyle benden Takmışım bu dünyanın bohcasini yüreğime Bohça ağır yüküm ağır Dert toplanmış Kıyıma Ahlar varlar yürek sancısı Bohcamdan kederlerim dökülür İzim hiç kaybolmaz Nazlidir nazlicandir Teli duvaklı gelin Ayakları çıplak yalın ayak Çarık yırtık Dağların sırtına benzer hayalleri Uçurum yüklüdür zordur hayat Zordur hayal kurmak Nasır gibi bedeni sarmış dertler Teli duvaklı körpe gelin Dünya sırtında yük Çeyizi bir bohça İçerisinde umut saklamis Belki bir gün, gün yüzü görür diye Ağlar ardın sıra Hali ehvali Peri perişan Yoksulluk miras kalmış Atadan dededen babadan Göz yaşı gider körpe yaşı ile Dil kırık gözler negir gibi çağlar Bir ana agidi zilgitlar İçerisinde Kaybolup gider Kim mutlu kim mutluluk peşinde Yada kim Mutluluğun koynunda Karanlık ey karanlık Bir günde aydınlığa gebe kal Bir günde birkaç güneş yeniden doğsun Dağların zirvesinden Vursun sıcacık yüzünü yüksul bedenlerin alnına Hey hat ne gece gündüze Nede gündüz geceye Yol vermez Bu düzen hep gariplerden yanami yoksul Yoksa güneştemi ihanet etti Tıpkı karanlık gibi bilinmez Yalın ayak körpe gelin Umudu bohcasinda Hayalleri yerlerde talan edilmiş Vakitsiz çalar davullar Ve Vakitsiz bir nara düşer ortalığa Kından çıkmaz hançer Yedi Dağ yedi diyar kör ve sağır Ağırdır dertlerin yükü Mecali kalmaz taket kalmaz Kuru lokmadir sabah öğlen akşam üstü Bir yudum süt Ve bir avuç su Yedi göbek Yedi ceddi Yemin etmiş sanki yoksulluğa Zehrini boşaltır derler insan yüreğine Ve yürek dile gelir Ağıt yakarak Dile düşer dilden dile gider Yeri yuvası belli olmayan sancılar İçerisinde Kıldan cadirdir dört duvar gibi ev Her bir yanından soğuk yel Ne soba işler ne sıcak bir güneş Tek mirastır ona baki kalan Aile ana baba kardes Budur onu ayakta tutam Budur onun üşüyen yüreğini ısıtan Tek gerçek Vakit sığmıyor zamana Zaman ki saniyeyi geri alamadığın Ömürden pay biçilen geçip gidiyor Geçmiş mazi ve elde kalan Derin bir kuyudur Duvaği orada saklı Safi yüreği yorgun Yitik Derman yok bu andan sonra Dur düşün ve var ol Umut yoksa Umut etmek yoksa İnsan hayatının Ne manası kalır ki Sevgi yoksa Saygı yoksa İnsanım demenin bir anlamı yok ki Teli duvaklı nazlı bir gelin Yoksul ama gururlu Dertli ama cesaretli Başı dik ve bir o kadarda onurlu Bir yoksul gelin Körpe cık ve saf temiz Bir nefes sade ve hiç kirlenmemiş Ve sellam... |