Bir Gönül ateşi: şu yangın var ya:
Hasret ateşi dir mutluluklara
Mademki cehennem bana Sakarya
İçinde tutsa da atsa da olur.

Naz Benim neyime Ben neyim ki ben
Tutsağın olmuşum esirinim ben

Geceler anlamsız gündüzler gibi
Uyku yok huzur yok mutluluğu yok
Sarhoşlar misali savrulur tenim
Kalkıp yürüsem de düşsem de olur

Çocuksu, saflaşmış. Deliler gibi
Görenim eğlenceye alaya almış
Kıymetim hürmetim hatırım kalmamış
Varlığım; varsa da. yoksa da olur

Ben neyi söyledim: bilmez olmuşken
Gönlüm umutlardan uzak kalmışken
Bir kahpe uğruna telef olmuşken
Dünyamız yansa da kalsa da olur

Naz. Benim neyime Ben neyim ki ben
Kime itirazım hükmedenim sen
En derin kederin kölesi iken ben
Celladım kimsede nolsa da olur

Bir bak neyim kalmış eyvaha değer
Vurulmuş sırtıma semer ve eğer
Sular boğmasa da dertlerin boğar
Tufanlar kopsa da boğsada olur.

Sesime ses vermez iken dağlarım
Gammı gazel olmuş yanmış bağlarım
Öyle Bir Dünya ki Ateş yanarım
Şimşekler çaksa da sönse de olur

Bir Gönül cengi mi...? bu ömür yarab
Sermayem matem le yalancı serap
Mustafa dertlerle olmuşken harap
Güzeller sevmesede sevsede olur
*
Alemin tasası Benim neyime
Aşkların yasası Benim neyime
Giymişken ateşten gömlek eğnime
Bir Güzel dövse de sevsede olur

Mustafa çoban
18.05.2007 Cuma Akyazı.