Kefen
Ne acılara yelken açtı yüreğim denizlere sığmayan...
Olamaz ! Dediklerimizi ansızın olduran... Olmasını istediğimiz ne varsa olmayan... Yaşanan her fırtınanın ardında otopsiye girmiş bir Maktül’ün organlarını kaybetmesi gibi, bir kasabın tüm kuvveti ile ete indirişi gibi elindeki satırı... Parçalandı bütün umutlarım... Ben yaşayamadığım mutluluğun diyetini, beden bulamayan hayallerimin katili olarak ödedim... Peki ya şimdi; Fırtınanın nerden estiğinin bir önemi kalmadı... Son baharı yaşayan bir ağacın yaprakları gibi Savruldu bütün umutlarım... Ben dünyaya sığdıramadığım hayallerimi , 2 metre Kefene sığdırarak uğurladım... 31/10/2022 İbrahim Güleç |