Ah be gülüm,
Bir şiir yazsam sana,
Senin için,
Eskisi gibi.


Anlatsam diyorum,
Hasretlerimi,özlemlerimi,
Hani,eskisi gibi.


Baharları,hazanları,
Yaşamın bizden aldıklarını.


Yazsam diyorum,o şiirde,
Gözlerimin,
Gözlerine nasıl daldığını.


Nefesim nefesinde,
Nasıl,Vuslata vardığını.


Anlatsam diyorum,
Gecelerin büyüsünde,
Senin göğsünde,
Teninin kokusu tenimde,
Yıldızlarla,nasıl sabahladığımızı.


Ve sonra,
Beklenmedik bir anda,
Kaderin,
Karşımıza çıkardığı ayrılığı.


Her yalnız gecede,
Yalnızca,
Nasıl ismini sayıkladığımı,


Yazsam diyorum,
İsminin,
İçimdeki sır odasında,
Halâ,
Nasıl kilitli kaldığını.


Ah be gülüm,
Söyleyemedim kalbime,
Halâ sensiz olduğumu.


Uğruna nasıl yandığımı,
Nasıl çaresiz,sensiz,
Boynu bükük,yetim kaldığımı.

İstek yaptım Azraile !
Seninle beraber uyanmak,
Son nefesimi vereceğim günde,
Son saniyede,
Senin gözlerine bakarak,
Ellerini tutarak,
Bu dünyadan ayrılmak.


Ah be gülüm,
Şimdi,yüreğimde koca bir yük,
Kokunu getiren,
Rüzgarlara boynum bükük,


Sol yanımda yalnızlığım,
Ve ardımda,
Kadere dargınlığım var...


Tuğal KÖSEMEN
05.Kasım.2022