6
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
425
Okunma
Sevginin azarını yedikçe
Bahanelerim çoğalıyor
Kendime
Bir suçlu arıyorum
O da dilim
Seni
Her gün görmenin telaşını yaşıyor
Ne çok zorluklar çekiyor
Karşına çıkıyorum
İki kelimeyi bir araya getirip
Seni seviyorum
Diyemiyor
Dilimin
Kalemim kadar cesareti yok
O
Yutkunmayı seçerken
Kalemim
Her defasında seni sevdiğini yazıyor
O da sadece
Kağıtlarda kalıyor
Konuş diyorsun
Dilimin
her kurduğu cümlenin
noktası karamsarlık
Öyle güzelsin ki
O
Hayat dolu gözlerinle
Sen gökyüzünü seyrederken
Sana
Gecenin içinde Ay’ın yalnızlığınımı anlatsın
Gündüze kızgın güneşin öfkesinimi
Hayata doğru bakmak ne güzel
Sen aşk görüyorsun
Ben ayrılık
Dilim
Bu kadar saçmalıyor
Yüreğim ne yapsa toparlayamıyor
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
