Adını Sen Koy
Yıllar geçiyor ,
İnsan bunu anlıyor , İçimdeki telaşı, Her gün birisi haykırıyor . Sanki sağım solum üzerime geliyor, Hayat işsizlikle insanı yipratiyor, Günüm her zamankinden kötü geçiyor, İnsan emeklerinin karşılığını görmek istiyor. Gönül sevmek istiyor, Kızını oğlunu kucaklamak istiyor, Her günü bir öncekinden iyi geçmesini sağlıyor, Anne baba biz geldik demek istiyor. İnsan bu pişer özlemle, Yorulur her günün hengamesiyle, Şakaklarım bembeyaz şimdi , Umutla çırpındiğimiz her günün hayaliyle. Sen beni okuyan kişi , Sor bakayım kendine var mı dünyada eşin, Dertsiz insan değiliz belki , Yaşamaya çalışıyor insan belki . Sigdiramadik koca şişko dünyaya hırsı , Önce güldük sonra ağladık , İki gün geçti hemen unuttuk , Bir günü de böyle geçti ve gitti . Sorduk insan oğluna bu ne hırs , Doymayan nefis bitmeyen arzu, Hep bir kazanma hırsı, Paylasamadik herkese yetecek dunyayı. İnsan bu bugün var yarın yok , Erteledik her ne varsa insanda olanı, Yetinmedik elimizde olana , Yetmedi bunca kazanç menfaatine. Sığmadı dünyaya ettikleriniz, Bir taşla başladı imtihanımiz , Tufanla , depremle, selle, hortumla devam etti, Titre dedi kendine gel! Nereye bu gidiş? Geldik , Gördük, Kurduk, Yıktık. Şimdi savaşla imtihanımiz, Dışarda , açlık, Kışın soğuğu, Denizin soğuğu, Üzerimize düşen bombalar... Pahalılık, İşsizlik, Yatmayan sigortalar, Gelip geçen ömürler . İnsanın aslında bir hedefi var: Yasanilanlara karşı dik duruşu var. Helali arama kaygısı var . İyi insan , hayırlı bir kul olma , sadece Allah’tan isteme arzusu var . Ya hayirlisini ver yada hayırlısını seç her duada diyesi var . Nasıl degiştik? Kim kime yetti ki Kim kime yetemedi. Gücü yeten yetene . Yetmedi mi ? Yetindiklerimiz. Sabrın sonu selamet ola Allah’ım sen durumu biliyorsun Amin .Sabır ve Şükür ile Allah ihmal etmez ancak imhâl eder. |