TERÖR DENEN KENE
TERÖR DENEN KENE
Asrın psikolojik hastaları Çığlıkların orkestrasına Meze yaparak kahkahaları Keserler ceset granörlü pastaları Kaldırıp kadehlerini felç olmuş medeniyetine Kan içerler şarap niyetine Ören yerlerinin kuytularında değil Çağdaşlığın merkezinde Kanları emer terör denen kene Kollara takılıp koyunlara sokulur cellat Kanlı bıçaklı Batıdaki babayla doğudaki oğul Düğümlerin en körü En ucuzu atılır yüreklere Açığa alınır saadet Hazan gömlekleri giyer kent blokları Sıcak battaniyeye sarılır gibi Sarılır başıboş mayınlara Nice günahsız kapılar kapanır yarınlara Ölüm sessizliği tıkılır da kulaklara İnsanlığın önünde koşturulur İnsanlıktan soyutlanan kuvvet Gördüklerim mi yanlış… ben mi ters bakıyorum Böylesine bonkörken doğa…ufuklarım Neden yarım kalmış yarınlarla dolar Cehennemin ortasında buz tutar sular Çıkışı meçhul dehlizlerde Çırpınarak akıyorum Yürekleri boğmadan insanlığın kanı Tüm dünya olsa düşmanımın düşmanı Bitse bu çılgınlık Temiz bir yatak da Veda ederek eşe dosta Ölümü kucaklasa insanlık Güneşimiz temizlense terör denen kirden Gülerek kapımızı çalsa yeniden Ayaklarımızı kesse yerden Tarihe gömülse terör denen aptallık |