Kalacağını bilseydim
Kalacağını bilseydim
Susmazdı dilim Oysa Sen Daha adımını atmadan Hasretin düştü yüreğime Yüreğin acıdığını ilk defa öğrendim Ne çok anlatırlardı Gelişleri Gidişleri Bense İmkanlar çoğaldıkça hasret biter Kavuşmalar artar sanırdım Meğer Bu gitmek Bildiğim gitmek değilmiş Yol aynı Şehir aynı Zaman aynı Ama Sen Her adımını attıkça Sanki Bedenimden canımı söküyorlar Konuşmanın fayda vermeyeceğini anladıkça Bedenim yanmaya başlıyor Meğer Ateş Gözükmedende yakıyormuş Yaşadıkça küle dönüyorum Gitmeyi Ayrılığı Acıyı Herşey biryana Sen gittin Ben sevdiğimi İlk defa öğrendim |
Bir yangındır ağlatır.
Selam bile vermeden gidişin.
Yat düşün kalk düşün.
Mutluk veresiye de
Acılar niye peşin.
Selam ve saygılarımla!