ölümlüler seremonisi..
çok uzaklara gitmiş olamazsın
en uzağında ben varım ellerinin... az ötende bir dünya bahar.. mevsimine göre çiçekler açar güller al laleler lal kuşlar geçer habersiz gecelerden kuşlar bir hikaye okursun saatlerden bir yaprak seçersin ağaçlardan haftalardan bir gün... çok uzaklara gitmiş olamazsın en uzağında ben varım gözlerinin... kaç kapı kapattın kimi ahşap kimi demir çektin sürgüsünü ilk sözden sonra. gözlerin hangi camda bir can kırığı aklın yüreğin hangisinde.. çok uzaklara gitmiş olamazsın en uzağında ben varım sözlerinin.. haftalar aylar yıllar eskiyince anlıyor insan insanın eskidiğini... bir diyor ya sözlerin sondan mı sayıyor baştan mı söz dediğinin ne kanadı var ne de kemiği.. hoş en muhkem kemik de kırılıyor zamanla... patisini yalarken bir kedi en renkli kuşlar rüzgarda savrulan bir yaprak anısı yaralı sahici bir kelebek... sen çok uzaklara gitmiş olamazsın.. korkarsın... bir ölümlüler seremonisi bu yakınlara ırayan uzaklara yanan.. 30/10/2022 ödemiş |
en uzağında
ben varım
ellerinin...
çok uzaklara gitmiş olamazsın
en uzağında
ben varım
gözlerinin...
çok uzaklara gitmiş olamazsın
en uzağında
ben varım
sözlerinin..
sen
çok uzaklara gitmiş
olamazsın..
korkarsın
30/10/2022
ödemiş