Bu nasıl dostluk
Gördüğü zaman sahte bir gülüş
Dünya onun sanki öyle yürüyüş Allah göstermesin hele bir düş Görmezden gelirler bu nasıl dostluk. Yokluk pençesinde zavallı zerdüş Gördüğünde selamla tatlı gülüş Tadı az acısı çok günler görmüş Düşen kazandı biz yokluğa koştuk. Her halde dostluk volkanı sönmüş Huzuru bulan sırtını dönmüş Menfaat için yokluğu gömmüş Sormazdan gelirler bu nasıl dostluk. Galiba dostluğun atası ölmüş Kimsenin görmediği yere gömmüş Kovulan kötülük geriye dönmüş İş düşünce gelir bu nasıl dostluk. Yeter Mustafa şeytane gülmüş Menfaat uğruna iyilik ölmüş Çıkarına bütün milleti bölmüş Yine yüze bakar bu nasıl dostluk. |