Kadersizliğim…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şansa kader eziyet türer bahtlarda... Hüsranı meslek edinmiş bir huysan Romatizmaların daima azar Özleri çekip de durur cehennemine Ne ruh kor nede bir huzur Savurup ta durur için içine Aklın tüm iplerini bir bir zedelerken Kendisi de bilip bilmeden çıldırır Kapı eşiği her an hazırdır terkedilmeye Ne ilk kalır nede bir son Zehrini diş uçları ile zerk ederken bedene Ne kapı çalar ne bir ayakkabı konur tereğe Geleni gideni zaman işlemiyor Görüp de görmediğin isyanlar yüklenir Ar ve edep dediğin kayıp Tozları yutmuş edepsizliği besler Böyle geldi böylede gider Yol almışım kaderimin kadersizliğinde Seyrediyorum huysuzluğun kanlı gözlerini Ya o benim yumuşak huyluluğumu Yada çok iyilik severliğimi Kullanıp kullanıp da atar Gönlümde kan kusturur umutlarımın Kadersizliğim Kurduğu hayallerimde kederli Ayaklarım hep üryan Sırtım hep pamuk ipliğine bağlı Kinini kusuyor zemheri soğuğu rüzgarıyla Vah benim rüzgarına kapılan kuru yaprak gibi hislerim Öksüz bir çocuk gibide titrerim Bu bir bağrı yaralı gönüldür İçsel iniltilere başı bozuk terkedilmiş Bu kopuk ve kırık gönül bir avuçluğa gark edilmiş Bir hanede kuruyan göz pınarlarım heceler İnim inim inlerken bahtım Vadedişle ala kalmış beklentiler Domura uğratıla bir ömür Yanışı cehennemi andırır Müjdesi ise sadece birkaç saniyelik huzur Boynunu büküşte susar mutluluklarım Hayasızlığın gölgesinde kaldım Elim kolumda kelepçeli Vah ki vah bu benim bahtı kapalı Beli kırık kadersizliğim... AZAP...(Kadri Atmaca) 27.10.2022 |