İŞTE O GÜN
Kızgınlığımdan oturamam yerimde.
Bastırılması zorlaştığında , Öfkemin küpünde. Kendimle dertleşmeye başlarım. Kızarım bazen ona ne yaptın diye. Haklı görürsem överim onu; Sen doğrusun derim. İyi biter bu işin sonu. Ya da konuşurum onunla . İkna ederim bazen. Ama niye budur ki; Bize öğretilen. Hakkı hak bilip dikilen, Doğruyu ararken itilen, Ve çoğu zaman ezilen. Kızgınlığını bile yaşamayan, Bu ruhlar, hep höt denilen. Bir gün isyan ederse ne olur. Kudurmuş bir sel olur. Sadece ıslatmaz yakar kavurur. Ve….Dünya durur. İşte o gün devrim olur. |