Hayat dediğin
Hayat dediğin
İki günün arasına sıkışmış Zamanı Amacı belli Ya biz kendimizi çok önemsiyoruz Ya biz hiçbişey bilmiyoruz Rengârenk deyip süsüne aldanıyor Kapıldıkça Kendimizi unutuyoruz Canımız yandıkça akıllanmıyor Sözün doğrusuna değil Yalanına inanıyoruz Gece ile gündüz birbirini kovalayıp duruyor Elimize süs diye ne verirse Sadece oyalanıyoruz Tatlı Olması güç hayaller kurup avunuyoruz Hayat dediğin Sesini dahi duymadan Öylece geçip gidiyor Ya biz çokşey yaşadığımızı sanıyoruz Ya biz herşeyi çok abartıyoruz Gerçeği biliyor Yalana inanıp duruyoruz |