HAKKINI HELAL EDERMİ


Günlerden cuma;
Ağustos ay’ının,
Beşinci günüydü.

Kalbinizin attığı şehir,
Ankara’da, gün aşındırıyorduk.

Hava çok açık;
Bulut desen, hiç yok.

Bilmediğimiz sokaklarda,
Bildiğimizi ararken.

Sanki;
Kötü yola düşmüşlerin,
Yanağına dokunan, şefkat gibi.

Asfaltın sıcaklığı’da,
Yüzümüzü okşuyordu.

Yorgunluğun; Bezginliğin
En samimi yürüyüşünü,
Engelliler çizgisinde yaşadık.

Çok terlemiştik;
Yok, yok pişik yok.

Haklısınız;
Bukadar yakınacaktık,
Ne işimiz vardı orada.

Çok haklısınız, çok doğru..!!

Ama biz;
Kalbinizin attığı şehir,
Ankara’da gülüşüyorduk.

Yinede; Kendimizce,
Çok mutluyduk.

Ağustos ay’ının,
Beşinci günüydü.

Günlerden cuma,
Öğlen vaktiydi.

Kocatepe camii’nde;
Sela okunuyordu.

Kötü yola düşmüşlerin,
Yanağındaki, şefkat gibi.

Asfaltın sıcaklığını,
Yüzümüzde hissetsekte.

Şadırvan da;
Abdestle, arınmanın
Huzurunu yaşıyorduk.

Camii avlusunda kalabalık;
Kalabalık önünde, tabut.

Tabutun çevresinde,
Siyah giyimli ahali.

Ne rahmetliyi tanırdık;
Nede ahaliyi.

Cuma ve öğlen namazı bitti..!!

Camii avlusunda;
Omuz, omuza saf tuttuk
Cenaze namazını kıldık.

Allah rahmet eylesin,
Mekanı cennet olsun.

Vesile olan neydi;
Bilmiyorum ama, helalleştik.

Taktir, vesile kılanındır..!!

Dedim ya;
Kalbinizin attığı şehir,
Ankara’da helalleşmiştik.

Bilmediğimiz sokaklarda,
Bildiğimizi ararken,

İlahi adaletin;
Şaşmaz terazisinde,
Rızkıma düşen,
Hakkıma kavuşmuştum..!!

Rahmetliyi;
Tanımıyorum ama,
Allah’ın sevdiği kuluymuş.

Şimdi,
Helallik isteme sırası bende.

Beni;
Tanımaz, bilmez ama
Karmaşık duygularla,
Anıtkabir’e gidiyorum..!!


Bilent ATALAY
22*10*2022
Bursa