KENT'E HİÇ YAĞIYOR
_______Bir türkü geçiyor
Seyir defterinin kelepçesinden Adın iblis yatağında dem alan Bir bilmece Bıçak sırtı avuntularımda ana avrat küfürler yokluğunun mirası … renksiz ve vasiyetsizdir ellerim ardı sıra yalancı baharların … _______uçurumlar biriktiriyorum yüreğime çayım dem den sigaram duman dan usanıyor kente mülteci bir hiç yağıyor sonra kirpiğine kan düşüyor gecenin… _____kokunu süzüyorum ay ışığından yapışıp göğüs ucuna lacivert rüzgarların avuçları ısınmayan sevdalarıma karanfil kokulu suskular savuruyorum ki saatler eskittiğim acılarıma kurulduğunda uslu bir çocuk edasıyla gözlerimden yaş yerine yakamozlar dökeyim… |