EY HAYAT...
Ey hayat;
Deniz olsan dolduramazsın kadehimi, Dokunamazsın saksısı olduğum çiçeğe, Silemezsin bende ki gri maviliği, Yaşatamazsın içimde kin ve nefreti. Yaşıyorum nerde olduğumdan bihaber, Bütün servetimi al, beni bana ver… Anma beni ucu yanmış resimlerle, Çiz gençliğimi bahara, ıslak ellerle… Dokunmasın gözlerim hayatın hiçbir rengine, Ver beni rüzgara sürüklesin ahengine… Bırakacaksın bir gün soğuk bir toprağa, Benzeteceksin o zaman kurumuş yaprağa… Korkmuyorum toprak olmaktan, Çamuru da yapmasan, topraktan… Emre GÜLLÜ |
güçlü bir anlatım ve gizli bir stem vardı şiirde
tebrikler etkileyici şiirin şairi