KÜSKÜN TRENGarip yüzü hiç güler mi Yana yana canlar söner Kuru dere taş deler mi Hayat ters düze döner Küskün tren raydan çıkar Yiter umut düzen böyle Yorgun gönül dünden bıkar Asar surat bakar öyle Güneş doğdu kaldı gece Hayal baldan tadı zehir Suskun dilde battı hece Aldı gitti keskin nehir Kara yazı yazar kalem Akıl almaz taşar insan Eğri doğru döner alem Neyse hakkı yaşar insan Bekler durur şaşar yolda Görev belli bağır çağır Sağa sola aynı kolda Ruhu çekmez yükü ağır Yiğit adam büktü boyun Güldü korkak geçti başa Satar umut hepsi oyun Keskin kılıç değdi taşa Felek söyler acı türkü Yetim ağlar dinler öksüz ÇERİ giydi deli kürkü Gözü yerde kaldı göksüz Furkan AYDOĞAN (ÇERİ) |