PLATONİK AŞK
Acıyla kavrulur yürek,ne bu günü bekler ne yarını
Hep içten içe yanar,ne doğruyu bilir ne yanlışı Hayatta tat veren sevgi değilmi Gece gündüze karışır,elemi, kederi,kahrı Aşkı tatmadan,yalnızlığı anlayamazsın... Zorluğu görmeden,mutluluğu tadamazsın... Platonik olsa da,aşk kalbinde bir güçtür Yoksa aşkın,ya yalandır,ya içi boştur Hasretin kol gezdiği kentte, geceler katran karası… Nereye gittiğini bilmeden,kaldırımları arşınlar hayallerin Issız sokaklarda ansızın karşına dikilir duvarlar Yalnız kalır, aşk bir ömre değer mi dersin Tutabilir mi yüreğin,yasak olan aşkın elini Hissedebilir mi,varlığı olmayan aşkın benliğini Kalp hep olmayanı bekler,hiç olduğunu anlarsın Gün gelir,hasret,özlem umudu biter Elinden bir şey gelmez,aslında gerçek budur Bir sıcak el,umutsuz gelecek,gözün yaş dolar Ayrılık kapını çalar,kendini aklayamazsın Öyle an gelir ki,kendine sevmeyi yasaklarsın Ayrılsanda unutamazsın Platonik aşk için,gençliğini yakarsın YEŞİLIRMAK |