O BİR ÇOCUKTU
Küçücük elleriyle gözleri vardı
Yırtık pırtık elbiseleri Sümüklü bir burnu Yamalı elbisesinde bile yırtıkları vardı Bir tren garında gördüm onu Ellerim kelepçeli Geleceğim ertelenirken baktım ona Ağaçların yeşilini giyen çocuğa Gözlerimle baktım ona hiç konuşmadık Düzen öyle bir hale getirmiş ki onu Evinin yolunu kazandığı üç beş kuruşu tanıyordu Düşüncemin sınırı yoktu Gözlerimizden yüreğimizden Kolumdaki kelepçeye inmişti yaşam Bakışlarındaki sıcaklık Her şeyi unutturmuştu, o çocuktu Adi bir suçlu olmadığımı düşündüm Bütün onurumla bakıyordum yüzüne Anlıyordu beni Bu bir bayrak yarışıydı Haksızlığın zulmün sömürünün savaşıydı Öyleyse varım bende diyordu Bir çığlıktı sessizliği Siren sesiyle uzaklaştım ondan Güle güle yolum güle güle yoldaşım diyordu Küçücük elleriyle küçücük gözleriyle Yırtık pırtık elbiseleriyle O bir çocuktu gözlerimde Benim savaşımın çocuğu Ağaçların yeşilini giyen çocuktu Mavi gözlü devin ülkesinde 2.9.2008. SOKAK ŞAİRİ |
O bir çocuktu gözlerimde
Benim savaşımın çocuğu
Ağaçların yeşilini giyen çocuktu
Mavi gözlü devin ülkesinde
*********************************************
ucu patlamış ayakkabıları , çorapsız ayakları
tırnak dipleri kararmış, ellerinin üstü çatlamış,
kol uçları burnunu silmekten parlamış, yüzü
ağlamaktan kirlenmiş ancak yüreği tertemiz
çocuk bizim çocukluğumuz ve bizim çocuklarımız.