ÖMRÜMÜ VERMEYE GELDİM ( 927. )
Ey ömrümün dünyamın acı gerçeği
Ayrılığın şokundan damarda dondu kanım Başıma gelecek her türlü belaya Kaderimdir diyerek çekmeye geldim Bilirim ki boş değil bana karşı yüreğin Gözlerinin yaşından ıslanmış can yeleğin Aşkımı hapsettiğin sol kafesinde Yaralı yüreğini sarmaya geldim Ufuk çizgisi mavi gün batımı turuncu Sende benim gibi sevda yolunda yolcu Selamın yüreğime umut verdi yar Halini hatırını sormaya geldim Yazıya vurduğum bu gönül sesimde Bir tek sen olacaktın son nefesimde İster kabul edersin istersen etme Ömrümü yollarına vermeye geldim Fatma Ayten Özgün |
Kutluyorum
Sevgimle...