VİYOLONSELVİYOLONSEL Çocuklar orda durmalı Anne yalnız ve çaresiz Annenin elleri bağlı Anne nerede başlar Çocuklar nerede biter Kim bilebilir Merhamet denizi Nereye kadar uzanır Çocuklar etraflarına Bakınır durur etraflıca Çocuklar şaşkın ve korkulu Mermiler okşuyor nazik tenleri Zaman zalim zaman Ne de çok kıyıcı İnsanlar fırlayıp çıkıyorlar bedenlerinden Ruhlar çatladı orta yerinden Atlar meyve yemeye alıştı Bahar gitti geldi gitti geldi Şimdi kış zamanıdır Dünya gelgitlere gebe Köpek havladı havladı Günler ayları aylar yılları kovaladı Şimdi insan kurbandır yalnızca Şimdi ben kendimin yabancısıyım Kimi neden sevdim Kime neden düşman oldum Kelimeler yere düştü parçalandı Şimdi uyuma vaktidir Kaburgalarım parçalandı yazık Yaşama sevincim kırıldı yok oldu Çünkü sen yoktun Sen yoktun kelimelerimin arasında Yüzün kanlara bulandı Günün hesabı sorulmalı Aşk yoksa yalnızdır dünya Tutmasın kimse zamanı Ortasından ikiye bölünsün ay Gökyüzü çatırdasın Silahlar ateşlensin Sen gelecek günü alkışla Bizim düğünümüz hiç olmayacak Ağza alınmayacak bir daha Mutlu akşamlar aşk tablosu Çocuklar yalnızlıklar Atlandı atlanacak Yürüyen merdivenler Yürüyecek durmadan Canlı bombalar Patladı patlayacak İkiyüzlü yılanlar Dönüp dolaşıp Oraya gelirler Kendilerini kapıda bırakıp İçeriye kimsesiz giriyorlar Maskeli balodalar ama maske yok Eller kirli ama yıkanacak el yok Her şey baştan başa kir pas içinde Ahmet Kemal ________________________________________ |
Usta kaleminiz çok güzel bir serbest şiir düşürmüş sayfaya.
Beğeni lie okudum bu güzel şiiri.
Kutlarım,esenlik dilerim.