Bu dünyanın ikiyüzlü haline
Sende benim gibi şaştın mı dağlar
Hiç engel çıktı mı senin yoluna
Aşılmaz bellerden aştın mı dağlar

Sende ağladın mı dövündün mü hiç
Acıyla sızıyla avundun mu hiç
Sen yetim kaldın mı sevildin mi hiç
Başın okşanınca uçtun mu dağlar

Yaylaklarda koyun kuzu güttün mü?
Gece yıldızları sayıp yattın mı?
Harmanda patosa hiç sap attın mı?
Bir işten bir işe koştun mu dağlar

Sevdin mi hiç hoşlandın mı birinden
Öpüp sarıldın mı ince belinden
Benim gibi sevdiğinin elinden
Pınardan soğuk su içtin mi dağlar

Küstün mü hiç darıldın mı kadere
Göç ettin mi sende ilden illere
Daha toy yaşında gurbet ellere
Benim gibi garip düştün mü dağlar

Göç ettiğim aklımdadır dün gibi
Otuz yılı geçti sanki gün gibi
Komşulardan ayrı düşüp ben gibi
Yerinden yurdundan göçtün mü dağlar

Gurbet elde sor ki hangi hallerde
Ömrüm heder oldu git gel yollarda
Sende benim gibi kaldın mı darda
Elinle toprağı eştin mi dağlar

Emek harcadın mı terin döktün mü?
Usandın mı hayatından bıktın mı?
Sende benim gibi güçlük çektin mi?
Ağ ile karayı seçtin mi dağlar

Özledin mi sende köyü obayı
Konuyu komşuyu dost akrabayı
Ben gibi arar mı gözün sılayı
Hasret çeke, çeke piştin mi dağlar

Sevdiklerim ağır yüktür sineme
Yandım kavruldum ben sorma hiç deme
Ah çekip içini kâğıt kaleme
Sırrın sere serpe saçtın mı dağlar

Ah dağlar yaptığın hiç beğendin mi?
İçerim sızılar sıla dendi mi?
Sende benim gibi hüzünlendin mi?
Kanayan yaranı deştin mi dağlar

Bu dünya varıyla işim yok benim
Dürüstlük şiarım yolum Hâk benim
Her dertle dertlendim derdim çok benim
Sende ektiğini biçtin mi dağlar

Mustafa’yım elim çektim her yandan
Geldim gidiyorum dönüş yok bundan
Yalan dünya denen bu imtihandan
Sende benim gibi geçtin mi dağlar

Mustafa Deniz