MÜHÜRMÜHÜR ! Bunca zaman yaşadın da ne biriktirdin diye soruyorum kendime? Yürekte tek bir umut, hınzırca geçip giden zamana inat.. Bir de yara üzerine yara açan, aymazların tekmilini tasa etmemeyi de öğretti hayat.. Ulaşmaya çabalamadığım her bir anın, anıları arasına serpilişi gönül semalarımdan. Kördüğüm olan, olmaz olası yolları dolanbaçlı sarp yamaçlarında dolaşırken yaşam.. Hasretin diline düşen her bir kelime, hep bir kar tanesi iliştirdi saçlarımdaki tellere.. Dünyaya yağamayan ar, yüreğe korları perçinledi durmadan.. Daralıyor git gide sağanağı, gökyüzündeki geçitte, Tıklım tıklım oldu damlaları, kirpiğimdeki alın terinde.. Diyorum ki; neden bunca çaba ? Sadece sevseydik bizde, olmayanı kıskanmak yerine! Bir kelebeğe sormalı ömrü, onca ezayı çekip, bir günlük yaşam için. Değdi mi bunca çabaya? Yokluğu giydik hep gökkuşağının teninden, Varlığı servet bildik, denize mührünü basarken yakamoz.. Sevmek mi? Yüreğin alabildiğince de sevdik evelallah.. Ve Döküldü harflerin dilinden sevda, tek tek güftelerimize ! DDD Derya Dender….. 1 Ekim 2022… 20:02……İstanbul |
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadem güzel bir şiir Tebrik ederim... Saygı ve selamlarımla