MADEMKİ AYAKTAYIM HALA ŞÜKÜRLER OLSUN GÜNÜME...Hangi renktin ve hangi ara şehrin sisinde kayboldun? Bir anıt mezar iken özlem şehrin nefesine mi karıştın Şiir niyetine seni yazdığım Sen diye şehri sarmaladığım Sevecen gözlerimde aşkın huzur aradığım Yalnızlığın na’şında saklı bir çiçektim Açmayı reddeden Bazen sönük neşem ve tükenmiş hayallerim Artık hangi sözcüksem recim edilen. Hazandım aşikâr yazın başında doğsam da Kardığımdı yer gök kandığıma aldansam da Azımsanan varlığım Metruk bir heceden sökün eden ansızın Yoktan var eden Mevla’m Sefasını sürdüğüm sevgi idi doğamda saklı olan İlla ki yeşerecekti gözlerim Yaşaracakken başıma şemsiye tutan Omzumdaki meleklerim Ben bir kere Allah rızası için baş koymuştum yola Milim sapmadan hedefimden Kurcalamadan aklımı nihayetinde Yâd edilesi şüheda mazim ve anılarım Muhasebesini yapmadan sevdiğim Yer gök bazense sığamadığım Ah, sevdalı yüreğim bendim ben kabından taşan Ne asi ne sıradan bir sevgiydi mezarımı kazdığım Azat edilesi hüznüm Tam teşekküllü bir mimari adeta hayatım Her an’ım ve her anı’m Gölge etmeden yaşatsalardı ya keşke Tutumsuz sevgim dillenen muradım Sığınağım, dağım, çınarım Mevla’m. Bir beste kulağımda şakıyan bülbülün sesi Bir güfte mademki açmayı reddeden gülün son isteği Aşkla erdiğim huzur başat sözcüklerden Diktiğim eşarplar gibi Savrulan yüreğimden yalnızlığın sarkıtı Belki de hüzün çeşmemde aralıksız akan yüreğin meali Bir şiirden fazlasıydı hem içimden taşan Nice şiir nice hikâye hatta nice roman Aşka sadık bir seremoni Yalnızlığın şahlandığı bir armoni Göğün muhtevası nice bulut ve ipek teni kuşların Kanatlarımda sakladığım ömrün güftesi Bazen çektiğim zulüm Ve endamlı bir iç çekiş Kırık gönyesi ruhun Kırılgan yüreğime ektiğim tohum Muradımın dillendiği her ezan vakti Rabbime koştuğum Kayıtsız şartsız kolayca sevebilmenin Coşkusu yazmaya dair binlerce duygu Huşu içinde sarıldığım kalem Miadı dolmayan umudun niyeti soluduğum havanın Gücendiği Bazen yerle yeksan ruhum Bazen bedenime sığamadığım kadar Aşk iken yürekten vurulduğum Asası sevgin illa ki aş erdiğim Asil bir yüreğin niyeti Saklı elbet Allah katında Nükseden gecenin teninde Kayan yıldızlara uzanmanın müjdesi Sevdikçe ve yazdıkça büyüyen bir umudun şeceresi Ne yazılıysa alın yazımda Elbet her şeye muktedir İlahi Gücün varlığı Hem da yanımda ta içimde Marazi olsa da kimi insan Mealim nasıl ki umut ve sevgi yüklü bir heyelan Defalarca düşmedim mi yere her acı çektiğimde Daha çok sevebilmenin güncesi Sirayet eden her zerreme Riayet ettiğim kadar Rabbime Rücu eden bir sözcük bir cümle Bakaya kalan günün hedefi Elbet d/okunmak sonsuzluğa Kaybolan zamanın yanık türküsü yanık sesi Neşem de huzurum da saklı iken içimde Sevgi mademki yeryüzündeki cennetin şifresi Sevmeyi seven bir yürekten taşan bunca duygu ve fırtına Fıtratıma haiz Bilinmeze âşık Bilindik varsa yoksa Rabbimin kudreti Mademki ayaktayım hala Şükürler olsun günüme… |
Hüzün insan yüreğini sevdi, biz de onu.
Kalem hepsini.
Yüreğinize selam ile...
Şiire tebrikler sevgiler Gül Hanım.