ÇOKBİLMİŞ
ÇOKBİLMİŞ
Şiir yazdım diyor yererek beni Beni beğenmiyor çokbilmişe bak Yetmişini geçmiş başlamış yeni Bir şey karalamış belirsiz ayak “Ben bilirim” diyor, en iyi benim Okumam, dinlemem ben öğretmenim Eksik, kusur yoktur doğru düzenim Kitap çıkar bari oldu olacak Kimsenin sözünü dinlemez coşar Boş hayal peşinde koşar ha koşar Kem sözler konuşur, haddini aşar Biri bir gün onu ele alacak Hece ile yazmış heceye uymaz Kendisi konuşur bizleri duymaz Tatmin olmaz asla egosu doymaz İlk dizede varsa üçte yok uyak Yaş kemale ermiş dinlese bizi Anlardı belki de dertlerimizi Mevcut değil onda olgunluk izi Saçları kalmamış kalanlar da ak Tam kendine göre birini bulsa Rahata ererdi kaçan kurtulsa Yenilip, yutulmaz ah unutulsa Kendine gelir o bir gün muhakkak “Usta da, üstat da benim ben” diyor Büyük söz, hem büyük lokmalar yiyor Herkes etrafında dönsün istiyor Ona göre bizler değiliz çırak Yetenek doğuştan gelir yazılır Yetmişinden sonra ancak azılır! Diyeceğim amma o çok bozulur En iyisi çömez yak bunları yak Anzeri tevazu bizim varımız İki ölç, bir biç der atalarımız “Haddimi bilirim” der Mevlana’mız Yakışmaz artık bu yolları bırak Ozan Anzeri |
Emeğine yüreğine sağlık usta
________________Selamlar