35 GÜN


Haram bir lokma gibi oturdu boğazıma,
Dolu dizgin düşlerim parçalandı bir lafla,
İki sözcük takıldı aklımın ücrasına,
Çok şey sığdırdı Kübra, o küçücük zamana…


Bir kuklaymışım gibi oynandı yüreğimle,
Dinmek bilmez yaş geldi kör bela gözlerime,
Bir varlık etrafında uçuşurken pervane,
Ellerimi kaldırıp, kapadım birden yüzüme.


Dize geldi şair dilim, dualarla bezendim.
İçlendim, ağladım, özrü ifade ettim.
Bu son yolculuğum, senden kalan son seferim,
Sadece sana açmıştım, kapandı perdelerim.


Dakik bir saat gibi işledi her an zaman,
Vaktimiz doldu, her şeyi aşan kahraman!
Hadi elini ver de çıkalım şu masaldan,
Dilimde yanık bir ilahi, gönlümde ise sevdan…


Durmuş ayrılık yolunda, bana el mi sallıyor?
Kübra selam verirken, neden borçlu çıkıyor?
Neşe dolu gözlerim, hüzüne bürünüyor,
Belki bir ümit deyip, bakın yine ağlıyor…


Allah’ım ne olur O’nu bana bağışla,
Ol desen olur, dokunsan alınyazıma…
O’nu çok seviyorum, bahşet n’olur dünyama,
Çok şey sığdırdı Kübra, o küçücük zamana…


35 günün hatrı kalmasın bu yitik kıza…


H.Kübra YILDIRIM