zıvanadan her çıkışımda...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu gece yağmur var İstanbul’da
kapıların kapanış sesleri çınlıyor
boş duvarlarımda bir mor salkım sessizce bükerken boynunu erguvan kokulu düşler büyütüyorum ıslak göğsünde sen ki zıvanadan her çıkışımda arnavutunda ağırlarsın beni ey sevgili bir fotoğraf karesinin kadrajına sığamamış gibi düşüveririm gözbebeklerine sağanaklarına dökerim yüzümü sessizce iç geçirirsin yirmisekizimde dolanmışımdır bir ilmek gibi darağacına aşkın bilirsin asarım kendimi yalnız senin ayaklarına bu gece yağıyorum işte beyoğlunun aşifte sokaklarına eyüp mahzun yalvarırken... bir minare çığlığından utanarak sana kaçıyorum ey sevgili yine arnavutunda sabahlat metropollere sığmayan kalbimi |
yağmur hiç eksizmez iki yerde gözlerim ve istanbulda....