Sağ elimle göğsümün çok dinledim sesini,
Bu kalp senden uzakta aynı tonda atmıyor.
Bir balık kursağından alırken nefesimi,
İnanki hasretimi dindirmeye yetmiyor.

Kınalıdır ellerin çizgi çizgi nakışlı,
Uzatsam hayalimde ellerine yetmiyor.
Gözlerin yağmur dolu bulut bulut bakışlı,
Yaşlarını silmeye elim nice ermiyor.

Bana bakıp gülüşün ömür sermayem olur,
Ancak hatırama bir hatıra katmıyor.
Seyrederken yüzünü çok geçmeden kaybolur,
Dönüp hatırın için bir kerecik bakmıyor.

Kabuslar bir pus gibi yorganıma sarılmış,
Boğuşur hengameyle üzerimden kalkmıyor.
Buz gibi damlacıklar vücudumu ıslatmış,
Ne kadar bağırsamda kimsecikler duymuyor.

Kuruyan boğazımı yudum yudum ıslattım,
Çatlamış toprak gibi bir damla su yetmiyor.
Her belaya bin sabır savaşını başlattım,
Talihim kapısından dönüp bana bakmıyor.

Süliyetim gölgeme kara kara gömülü,
Şu boranlı gecede hiçbir şimşek çakmıyor.
Çıkmaz sokaklarında karanlıklar örtülü,
Bu kadar pencereden hiç bir ziya çıkmıyor.

Gel umudum bir sabah şafağı kanatarak.
Gel hapisten hapise konulurken bul beni.
Gel masmavi gözlerle gökleri ağlatarak.
Kurtar toprağa hasret toprak çeken bedeni.

Gel karanlık yoluma aydınlık dağıtarak.
Gel her geldiğin gibi şafak şafak atarak.
Biçare şu ruhumu sürurla donatarak.
Gel ne olur ey huzur mutluluktan uçarak.

Mustafa Kurt - 25.02.2019