ADEM-İ İNSAN
Alemlere güç yeten sığar ismi Kadir’e,
Geceleri girerim uyku denen kabire, Cesedimdeki ruhum döner durur daire, Acizlik çamuruma yapılırken karışmış, Can girerken bedene aceleden şaşırmış. Döner dilim çözülür isimleri heceler, Hergün yükselen ruhum bilmem nerde geceler, Bilene ibretliktir güne giren geceler, Bilmiyorum nefsime ene nasıl bulaşmış? Makam kibir tebaına alıştıkça alışmış. Hayat ile ölümü vermiş bize yaradan, İmtihanı unuttuk çok geçmeden aradan, Çıkarıldık huzura sorgulandık sıradan, Dev görürken kendimi soru sorar cüceler, Güneş görmez, ay doğmaz hiç bitmiyor geceler. Mustafa Kurt-12.06.2018 |