KURT- KUZU OYUNU...
Kapansın kapılar, kapansın perde
Gönül sahnesinde bu son oyundu Utansın uğratan beni bu derde Derisi yüzülen bu son koyundu... Koyunu o kapan kurt çok yaşamaz Ovalar, nehirler, dağlar aşamaz Her nereye gitse fazla kaçamaz Hissedince bunu nasıl uyundu... Yerin dibine de girse bulurum Pompalı tüfekle gözden vururum Sanmasın ki bir ot gibi kururum Boyundan büyük bir işe soyundu... Ne hatır, ne gönül dinlemem artık Kapanmaz kalpteki büyüyen yırtık Sırıtır bu açık, olsa da örtük Demek ki kaderi mutsuz bir sondu... OKTAY ZERRİN- BAFRA 31-08-2008-Saat: 14.17 |
şiire gelince;
mükemmel, ne deneblir ki...
her sevilen aslında yırtııcı bir kurt değil midir? seveni uysal bir kuzuya dönüştüren?
saygılarım çokça...