Şiraze'den sevgiliye şiirler-113
BEN DE SEVİNİYORUM
"Gurbet koynuna alırken beni Bir kasavet çöküyor üstüme amansız Çöl akşamlarının, ayazı kaplar buseni Aşk ateşinde, yanarken yüreğim, dumansız" Ah sevgili ahhhh Buruktur her zaman gurbet akşam Soğuk masa Soğuk yemek Ne saranın olur, ne de soranın Hoş geldin diye, karşılayan yok Sabah yolcu eden yok Bir de sevdiğin Bilinmez diyarlara gitmişse Vay haline o zaman Ah o "dönüş umudu" olmasa Belki Yaşamanın da bir anlamı kalmayacak Seni tanıyışımın On yedi bin beş yüz sekizinci Gününde Aşk şarkıları Fısıldarken kulağıma Nasıl susar ki rüzgar Nesıl diner ki Yüreğimde ki fırtına Hem Biliyor musun sevgili Hiç pembe düşlerim Mutluluğa çalan hayallerim olmadı benim Düşe kalka Yürüyorken bir bilinmeze Hep ucuz düşler kurdum Ne olur ki bir garibin talebi Zenginlik Saltanat Çok uzak bana Bir ahunun İki kara gözüne, ram olan yüreğim Mütavizi bir ev Sevdiği canan Vede bu aşkın meyvesi Ama olmadı be sevgili Yokluğunla tükenişimin On yedi bin beş yüz sekizinci Günün de Gözlerimin feri bitti Yollarına bakmaktan Neylersin Yüreğime yerleşmişsin bir kez Söküp atamıyorum Güya ben de seviniyorum İyi mi Benim de sevdiğim Var diye Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |