BİR SES SESSİZLİĞİN SESİüstümden ağıra ağır bir yük kalktı, belkide sadece ben öyle düşlüyorum, bir suydu, bir sabun, belkide sadece bir el yıkayıştı, kafamı kaldırdım, bir yitik sima, bir yutuk ses, dilimden düştü “ ben “ belkide sadece bir yansımaydım, o baygın, donuk gözlerde, tanış bir gül’ümseyiş, aradım, baktım, baktım, öyle mavisi soluk bir deniz, boğulan boğulana, bir sesti sessizliğin sesi, bir çırpınıştı uyur uyanık, bir alışveriş, harf harfe, uykumuydu yoksa uykusuzluk mu, uyur uyanık canlı bir ceset torbasıydım… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |