GÖNÜLDEKİ ÖZDEN YANSIYAN
Andığı kadar korur insan,
Gönlündeki bağı,, Göz görmese de ruh bilir, Arar ya bazen, Özündeki gerçekleri,, Ne ses eder bağırır, Ne elinde tutar dokunursun, Tadını ifade edemez, Seyrini gönlünde hissedersin,, Var edenin varlığı ile dolunca gönül, Aydınlanır gönül gözün,,, Kapanır dünya gözün, Ne çok bir kelâm bekler Ne de bir beklenti ile dinler Bilirsin,, Eksik noksan ne ise tartmaz, Mekandaki varlığa bakmaz, Gönül sağlar her eşitliği Doldurur evindeki her bir eksiği,, Gönül evini ziyaret Dost ile ziyade olur, Gönül sofrasındaki nimet Tefekkürle hasıl olur Az demez şükreder Varlığı fanı ile ölçmez, Rıza kapısıdır durağı Huzuru İahidir, herşeyin dayanağı Yolu bulandıran zan ile gelen şüphedir Yol üstündeki imtihanı,, |
Saygı ve selamlarımla