Şeref AmcaBir bir döküldü saçları Buruştu elma yanağı Kırlaştı bıyıkları Ne eli sıkı tutar Ne ayağı tam basar oldu.. Ama Şeref Amca bu. Dudağında ıslığı Saçında biriyantini Pantolununda ütüyü Ayakkabısında cilayı Hiç eksik etmedi.. Tanıdık tanımadık Herkes dosttu ona. Bir çay içimi uğrardı Mahalle esnafına. Çok sevecen Çok da babacan dı Buydu onun yaşam biçimi. Bir gün Şeref amca Öldü dediler. Bakkalın elinde poşet Kasabın elinde satır Terzinin elinde iğne Öylece kalıverdiler. Tüm mahalleli yasta Üzgün. Çaresiz..Hasta Yapacak bir şey yok Dua edilirdi ona anca. Toprağın bol olsun Melek insan Şeref Amca. Münir Üsküdar |