Hindiye "culluk" der kediye "pissik"
Bahçeye “çevlik” bulgura da “hedik”
Cam kırığı “cıncık” Tavuğa “ferik”
İt, köpek yavrusuna “enik” Derik biz

Çıplağa “cılbak” gediğe de “sındak”
Mantara “göbelek” keneye "kırşak"
Uzak yere “yırak” Etrafa “gırak”
Bir çeşit tatlımız var “şıllık” Derik biz

Aileye “horanta” hanıma “ayel”
Susuz tarla “deşti” ırgata “fael”
Az önceye “bayak” nasıla “neşel”
Mızıkçılığa da “zuallik” Derik biz

Çirkine “yavan” dükkâna da “düven”
Patlıcana “balcan” kepire “felhen”
Fincana “fılcan” oluğa da “çörten”
Tahterevalliye “hangel hoç” Derik biz

Yamaca “annaç” merdivene “dereç”
Başı açık “dolbak” saçağa “siyeç”
Şişmana “tavlı” kekemeye “kekeç”
Yaramaz çocuklara “çelet” Derik biz

Adil Şan’ım daha var saymadığım
Türkmen lehçesidir bu anlattığım
Gözümde tüter toprağım bağım
Özlem hasrete “göresedik” Derik biz

Şiir: Kültür Bakanlığı Halk Şairi Adil ŞAN