Uyan Ey İnsan Oğlu
Başını kaldır da bir bak ardına
Kimler geldi kimler göçtü bu gönül kapısından Kim ne götürdü bir avuç toprak kefenden gayrı Ne sultanlar ne padişahlar tahtlarını bırakıp da geçti Mağrurlanma sen ey padişahım Bana bir şey olmaz deme sakın Unutma senin de muhtaç olduğun bir nefes var Uyan uyanda kendine gel artık Ne bu ömür kalıcı nede bu şatafatlı hayat Geçen her gün daha da yaklaşıyor ecelin Tir titriyorsun korkudan Fer kesiliyor gözlerden Ölümden değil bu korkun Bu yalan dolan fani dünyadan göçmekten korkuyorsun Korkuyorsun uyanmaktan gerçeklerden kaçıyorsun Gördüğün o tatlı rüyadan uyanmak istemiyorsun Uyan ey insan oğlu uyanda kendine gel artık Vakit geç olmadan ölüm kapını çalmadan Yaradan seni uyandırmadan o tatlı rüyadan Kalk da kendine gel artık uyan uyan yalan rüyadan |