Evvelce can evin safi sevgiydi
Ağır mı geldi yar yıkmak istersin.
Duamın içinde yerin iyiydi
Beğenmedinmi ki çıkmak istersin.

Nedametten çığ mı düştü başına
Keder bandırırsın yürek aşına
Zaten tutsak ömrün geçti boşuna
Hala mı pranga takmak istersin.

Üç beş arşın yolda cevher bulunmaz
Bildik tekrar ile Kamil olunmaz
Külü olmayanın narı bilinmez
Ondan mı varını yakmak istersin.

Fikrin halisane söylemin eğri
Hekimin ehlullah her yanın ağrı
Nehirler yönelmiş ummana doğru
Ne diye ters yöne akmak istersin.

Acep vakit geçmi yoksaki erken
Harcandık ha bugün ha yarın derken
Cihanda cananın cemali varken
Niçin gölgesine bakmak istersin.

Keşke gönlün görse yüreğin duysa
Şiirde yazmazdım kederin buysa
Yüzüne tebessüm yakışır oysa
Sen gözünden yaş mı dökmek istersin.

Bir gün naz edersin bahtına küsüp
Bir gün el olursun selamı kesip
Bir yandan dikeni bağrına basıp
Bir yandan gülleri sökmek istersin.

H.Aynaci