Köyden yalın yaya düştüm yollara,
Sebebini dersem diller nar olur,
Avuç açmam billâh namert kullara,
Gam kasavet beni boğar dar olur. (HİLALOĞLU)

Namerde el açma, Allah’a dayan,
O’ndan vazgeçersen güller kar olur,
Halimi kimseye eylemem ayan,
Dostun tek sözüyle ömrüm kâr olur. (KOCASİNAN)

Özü sözü birdir bilirim dostu,
Vefa istersen gel, sereyim postu,
“O” gidince Bilal dünyaya küstü,
Hasret çeke çeke güller har olur. (HİLALOĞLU)

Bıkmadan aradım elde vefayı,
Güllerde sanırdım bir tek sefayı,
Çekmeye talibim kutsal cefayı,
Ah edip inlersem güller zar olur. (KOCASİNAN)

Cefa deme sakın safa dururken,
Zamansız kıymet bu doğru yürürken,
Yürekler tek yumruk Hakk’a vururken,
Şaş bakar her biri düşman kör olur. (HİLALOĞLU)

Dostun sohbetiyle açılır güller,
Vefasızlık biter saçılır küller,
Daima nadana kapalı tüller,
Cahil sohbetiyle yürek kor olur. (KOCASİNAN)

Sohbet sırdır dedik ele vermedik,
Ağladık bazı vakt yele vermedik,
Şiir yazdık amma tele vermedik,
Hakikat sevdası elbet nur olur. (HİLALOĞLU)

Sırrımı saklayan yüreğe kurban,
Gözyaşımı silen bileğe kurban,
Yoktan hayat veren Halik’a kurban,
Hakk’a gönül veren bir gün pir olur. (KOCASİNAN)

Pirlik istemem ben, dervişlik yeter,
Mürşidin yolunda sarhoşluk yeter,
Dergâhta takmaya bir başlık yeter,
Süleyman’ın mülkü bizde mur olur. (HİLALOĞLU)

Gönlü engin kula rütbe ne gerek?
Tarhanayla doyar, neylesin börek?
Fazlaca görülmez böyle bir yürek,
Nefsi dizginleyen Hakk’a yar olur. (KOCASİNAN)

Hakk mahlûkat için sevda yaratmış,
İçine en güzel ihlâsı katmış,
Ne çare insanlar zulmete batmış,
Fenaya varmayan hep berdar olur. (HİLALOĞLU)

İhlâsını korur Rabb’ini seven,
Sevdasına yanar Gül’ünü öven,
Zulmete gidenler, dizini döven,
Doğruda yürüyen hep haydar olur. (KOCASİNAN)

Bazı yoldan çıktım isyan ederek,
Ciğerimi dil-hun, büryan ederek,
Cümle ahvalini beyan ederek,
Can u baş verenler berhudar olur. (HİLALOĞLU)

Yolundan çıkmışı toparlar iman,
Bir dosta denk gelir, son bulur güman,
Başında varsa da dağılır duman,
Hakiki dost bulan bahtiyar olur. (KOCASİNAN)

Bir vakit gurbeti mesken eyledim,
Her nereye gitsem onu söyledim,
Yürek paramparça dosta peyledim,
Korkarım sonunda tarumar olur. (HİLALOĞLU)

Hasreti tatmayan yiğit olur mu?
Gurbete gitmeyen acı bilir mi?
Sabra sabr ekmeden o yar gelir mi?
Sırt veririm dosta bergüzar olur. (KOCASİNAN)

Elimde bir tutam ümidim vardı,
Yoksa dertler beni çöle salardı,
Gül dediğim sonsuz belaya sardı,
Bak gör âşıklarda hayat zor olur. (HİLALOĞLU)

Her yiğide nasip olmaz dilârâ,
Acele eyleme, vaktini ara,
Yok yere sıkılma, düşme sen dara,
Gönlü kırılmışa sabır yar olur. (KOCASİNAN)

Sonunda geldik biz aşk tuzağına,
Nasıl düşürdü bak kendi ağına,
Beklerim her şeyi Cennet bağına,
Velâkin dönmedi ateş-bar olur. (HİLALOĞLU)

Gelmemiştir vakti, dönmedi ise,
Biraz daha sabret, düşme yeise,
Yüreğini asla düşürme ise,
Zamanı gelince karlar har olur. (KOCASİNAN)

Beni gören kibre yorar halimi,
Hayır mı, şer mi hiç bilmez âlemi,
Levh-i mahfuz yazan tüyü kalemi,
Bilmeyenler illa özü dur olur. (HİLALOĞLU)

Kibirden uzaktır tüm ehli iman,
Kuruntu eyleme, sönmesin çıran,
Yüreği her daim Allah’a yanan,
Ayağı kaysa da elbet nur olur. (KOCASİNAN)

Söyle son cümleni tadında kalsın,
Her cümle âlemin yâdında kalsın,
Bin yıl geçse her sır adında kalsın,
Sayarsak bu sözler bin tomar olur. (HİLALOĞLU)

Yıllarca aradım kutlu sevdayı,
Dolandım durdum da buldum Huda’yı,
Şimdi zamanıdır etmek vedayı,
Bu hayırlı yolda nefs tımar olur. (KOCASİNAN)

Elim açtım Hakk’a dualar ettim,
Gülfemi özünden kalmasın yetim,
Güzellik yapmaktı şi’rle niyetim,
Kocasinan kardeş dostlar şir olur. (HİLALOĞLU)

Güzelliği yapmış Gülfemi olan,
Susmayı bilmiyor kul Kocasinan,
Her nefs anlasın ki bu dünya yalan,
Valsına erenler burada sır olur. (KOCASİNAN)

09.05.08 / ŞANLIURFA-KONYA

Ustalardan Dörtlükler

Dukunma düşküne,garibe değme,
Sen sen ol harama, varıp el eğme,
Yaradan halketmiş, kendini öğme,
Kul hakkından uzak,insan hür olur...
-------------------------------Nurettin GÜLBEY

Mur: karınca
Şi’r: şiir
Şir: Aslan
Dil-hûn yaralı gönül